Vrijgezellenmachine
Ooit maakten acht leerlingen van het Montessori Lyceum in Amsterdam en ik een vrijgezellenmachine voor een feest in Paradiso dat in het teken stond van het surrealisme.
Het enige gegeven was een houten kader van 2,5 m x 2,5 m x 2,5 m. En, o ja, het mocht niets kosten. Ofwel, alles moest van de straat, uit de kelder of van zolder komen.
De uitkomst was een demontabele kamer van een vrijgezel die met zijn plasser speelde. Niets was wat het leek. En alles -douchebakaquarium, plasticplantengieter, beeldradio, geluidtelevisie, wekewijzerklok, stofblazer enz.- bewoog op een tijdklok uit een wasmachine. Bezoekers konden plaats nemen op een draaischijf. Tot onze spijt moest de machine wel aan de stroom, een surrealistische vloek. Maar zo zijn de wetten van de natuur.
Voor een grotere weergave kunt u de kleine plaatjes hiernaast aanklikken.
© fred dijs, In beeld, tekst en uitleg, 1996